Δύο λόγια για τον πολιτισμό και για τον πολιτιστικό χώρο.
Από γλωσσολογική άποψη ως πολιτισμός ορίζεται το σύνολο των υλικών και πνευματικών φαινόμενων που χαρακτηρίζουν μια κοινωνική ομάδα.
Από την άποψη της κοινωνικής ανθρωπολογίας, της φιλοσοφίας και γενικότερα των επιστημών, ως πολιτισμός ορίζεται η συνολική κοινωνική κληρονομιά μιας ομάδας ανθρώπων. Ο όρος αναφέρεται στο ολοκληρωμένο πρότυπο της ανθρώπινης γνώσης, των πεποιθήσεων και της συμπεριφοράς.
Σύμφωνα με αυτό τον ορισμό ο πολιτισμός συνίσταται στη γλώσσα, στις ιδέες, στις πεποιθήσεις, στα ήθη, στα έθιμα, στα ταμπού, στους κώδικες, στους θεσμούς, στα εργαλεία, στις τεχνικές, στα έργα τέχνης, στις τελετές, τελετουργίες και στις άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες, ακόμη και στις συνήθειες που έχoυν αποκτήσει τα μέλη της κοινωνίας στην οποία αναφερόμαστε.
Η συμπεριφορά, οι αξίες, τα ιδεώδη και οι πεποιθήσεις του ατόμου επηρεάζονται από τον πολιτισμό, στο πλαίσιο του οποίου ζει. Το άτομο μπορεί να προσαρμοστεί και να ζήσει σε άλλους, διαφορετικούς πολιτισμούς, να τους γνωρίσει ή και να τους μεταφέρει από τη μια περιοχή στην άλλη. Η συνέχεια και η ανάπτυξή του πολιτισμού εξαρτάται από την ικανότητα του ανθρώπου να τον κατανοεί, να τον βιώνει και να μεταβιβάζει τη γνώση του στις επόμενες γενεές.
Πολιτιστικός χώρος είναι η γεωγραφική μονάδα οι κάτοικοι της οποίας έχουν κοινά πολιτιστικά πρότυπα και χαρακτηριστικά, και παρόμοιο τρόπο διαβίωσης. Η περίπτωση της πολιτιστικής συγκρότησης των Αγίων παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί μέχρι την τρίτη δεκαετία του προηγούμενου αιώνα ο χώρος τους ήταν ουσιαστικά ακατοίκητος ενώ οι πληθυσμοί που τον περίβαλλαν διαφοροποιούνταν σημαντικά μεταξύ τους.